فورد فیستا ST M-Sport | خال خال

میراث موتوراسپرت فورد مملو از اتومبیل های رالی افسانه ای است. اسکورت مسلماً افسانه‌ای است، با Mk2 RS2000 که توسط گروه 4 آماده شده است، جزء اصلی صحنه‌های رالی تاریخی است و RS Cosworth، اگرچه در WRC موفق نبود، یکی از شناخته‌شده‌ترین فوردهای سریع تمام دوران را به وجود آورد. همین امر در مورد RS200 نیز صدق می کند، خودرویی که در تنها سال حضور خود در WRC به سکوی انفرادی دست یافت، با این حال همچنان در میان بزرگان گروه B ایستاده است. و سپس فوکوس، خودرویی که در موارد متعدد به افتخار قهرمانی WRC نزدیک شد، اما در مقابل نیروهای فرانسوی پژو و سیتروئن شکست خورد.

پس فیستا چطور؟ به راحتی می توان فراموش کرد که سوپرمینی تبر شده در بیشتر سال های 2010 خاری در چشم سباستین لوب بود، اگرچه تغییر قوانین در سال 2011 شاهد کوچک شدن خودروها و بریده شدن بال های آنها بود که منجر به عصری کمتر از ستاره ای برای خودروهای WRC شد. بدیهی است که این واقعیت که فورد هرگز نسخه RS را عرضه نکرده است، به قهرمان رالی فیستا کمکی نمی کند. این خودرو در سال 2004 با کانسپت پمپ‌شده RS بر اساس جعبه‌دار ST 150 به پایان رسید، اگرچه این پروژه به دلیل هزینه‌های تولید مارپیچ متوقف شد (فورد نمی‌خواست یک گودال پول دیگری مانند Mk1 Focus RS در دست داشته باشد.) شایعات همیشه فراوان بود که نسل‌های بعدی برای درمان RS در نظر گرفته شدند، اما هرگز محقق نشدند. آه

با این حال، تیم M-Sport، تیم WRC کارخانه‌ای فورد، با انتشار محدودی از 20 ST ویژه در سال 2016، در ایجاد یک فیستا با پراکنده‌ای از جادوی رالی موفق شد. نسخه پرچرب RS، نسخه M-Sport به لطف برخی قطعات و قطعات استخراج شده از کارگاه Mountune، گام مناسبی را در عملکرد خود به ارمغان آورد و توربو 1.6 لیتری چهار دیگ Mk7 را از 181 اسب بخار به دور خوب 200 اسب بخار یا 215 اسب بخار با بیش از حد افزایش داد. . یک دیفرانسیل لغزش محدود Quaife ATB نیز به کار رفته است، که نوعی سخت افزار در فوکوس RS تمام عیار است.

البته دارندگان Fiesta ST هرگز نمی توانند به اندازه کافی تنها باشند و این مثال – شماره پنج از 20 – از این قاعده مستثنی نیست. قدرت خیلی بیشتری داره چقدر در آگهی ذکر نشده است، اما باید تصور کنید که یک توربو هیبریدی Revo، یک ریمپ «مرحله سه» و یک اینترکولر قوی‌تر، جهش قابل‌توجهی در عملکرد ایجاد می‌کنند. M-Sport ارتقاهای بیشتری را ارائه کرد که در اینجا وجود ندارد، اگرچه اکثر مودها دارای مشخصات مشابه با آنچه در ابتدا در دسترس بود هستند. به نظر نمی رسد دمپرهای Bilstein وجود داشته باشند، اما فنرهای پایین آورنده 30 میلی متری Eibach وجود دارند، در حالی که سیستم اگزوز از Milltek ساخته شده است، در مقابل باکس اختیاری Chris Tullett. ترمزهای Alcon نیز موجود بودند، اگرچه ترمزهای شش گلدان Summit در این خودرو باید به همان اندازه قدرت توقف را ارائه دهند.

خوشبختانه، صاحبان قبلی در مورد مودهای بصری غافل نشده اند، به جز یک لبه پیچ در سپر جلو. بقیه موارد کاملاً M-Sport هستند، از جمله مجموعه برچسب‌های منقطع، از جمله شماره ساخت خودرو در پشت، به‌علاوه مجموعه‌ای از چرخ‌های 17 اینچی OZ Superturismo و یک اسپویلر مشکی براق. همه چیز در داخل کمی بیشتر رنگارنگ می شود، با لهجه های آبی روی فرمان و صندلی های Recaro با مارک M-Sport. به نظر می رسد که برند Revo یک برچسب است، همانطور که بیضی رنگ معکوس فورد روی فرمان است، بنابراین برای بازگرداندن خودرو به انبار – حداقل در داخل – نباید تلاش زیادی کرد.

بنابراین آیا ما به Fiesta RS نگاه می کنیم که هرگز نبود؟ مطمئناً عملکرد و سخت‌افزاری برای خود دارد و مسلماً شجره‌ی رالی بیشتری نسبت به سایرین برای پوشیدن نشان RS دارد. این، و نادر بودن آن، به این معنی است که شما برای به دست آوردن یکی از آن ها، با قیمتی معادل 21000 پوند، دلار بالایی پرداخت خواهید کرد. این نوع پول نقد شما را به Mk8 ST Edition می‌برد، در حالی که می‌توانید این ST200 کمیاب را با نصف قیمت خریداری کنید. اما فراتر از گرفتن شماره پلاک در یکی از ماشین‌های جدی‌تر M-Sport، به همان اندازه به یک ماشین رالی فیستا در جاده نزدیک است.

موتور: 1596 سی سی چهار سیلندر، توربوشارژ
انتقال: شش سرعته دستی، دیفرانسیل جلو
قدرت (hp): 215@6000 دور در دقیقه (با افزایش بیش از حد)
گشتاور (پوند فوت): 236@3000 دور در دقیقه (با افزایش بیش از حد)
MPG: 47.9
CO2: 139 کیلوگرم
سال ثبت نام: 2016
مسافت پیموده شده ثبت شده: 34000
قیمت جدید: 21600 پوند
مال شما برای: 21000 پوند